Ciekawostki i Aktualności - czyli BLOG o Tatrach i noclegach w Zakopanem
Buczynowe Turnie
Ćwierć wieku temu. Któż może pojąć, jak młode serce rwie się do przygody, kiedy krew i marzenia grają w zgodnym duecie, a za oknem Leonówki słońce jak chiński lampion wstaje nad owianymi błękitną mgłą Tatrami. Pobudka o świcie. Krótkie śniadanie i szybka decyzja: Skrajny Granat, Orla Baszta, Buczynowe Turnie i Krzyżne.
Wyruszam samotnie, przepojony odwagą i zapałem. Bez wysiłku docieram do Doliny Gąsienicowej, podziwiając po drodze widoki ze Skupniowego Upłazu i Przełęczy między Kopami. Składam obowiązkową wizytę w Murowańcu. Wtedy jeszcze jest to schronisko “zgrzebne”, kultowe, tchnące historią, tradycją, duchem Tatr. Niezwykli ludzie, niezwykły moment. Droga do Czarnego Stawu Gąsienicowego przypomina spacer po ogrodach Edenu. Zapach rozgrzanych słońcem kosodrzewin, koncert pszczół. Pojedynek świerszczy z motylami niesie mnie jak na skrzydłach. Błękit stawu kontrastuje z zielenią stoków. Bajka. Mijam po drodze ludzi, których chciałbym uściskać. Tak jak ja zafascynowanych miejscem i chwilą.
Tatry, wędrówka jakich mało.
Świt w Tatrach. Bezchmurny. Spełnienie każdego zakochanego w górach marzyciela, budzącego się rano z myślą o wyprawie. Razem z moim przyjacielem Marcinem i jego siedmioletnim synem Maćkiem szybko zjadamy śniadanie, podziwiając przez okno Leonówki lśniący w różowej poświacie Giewont. Wszyscy czujemy, że chwila jest wyjątkowa.
Na Wrota Chałubińskiego
Wydaje się, że w polskich Tatrach nie ma szlaków, na których w sezonie nie spotkamy tłumu ludzi. Nawet te najtrudniejsze są wręcz okupowane, do wąskich przejść ustawiają się kolejki. Można się oczywiście przyzwyczaić do tego, że po wejściu na Zawrat czujemy się niemal tak jak na Krupówkach – każdy jednak czasem chciałby chwili spokoju.
Miejscem, w którym taki spokój można odnaleźć jest niedoceniana Dolinka za Mnichem i wiodący przez nią szlak na Wrota Chałubińskiego. Mimo że nie jest to podejście trudne – nie cieszy się popularnością, prawdopodobnie dlatego, że jest to szlak prowadzący na Wrota i nigdzie dalej – trzeba wrócić tą samą drogą do Morskiego Oka, albo z progu Dolinki za Mnichem ruszyć na Szpiglasową Przełęcz i przez nią do Doliny Pięciu Stawów. A to już przecież wycieczka dość czasochłonna.
